Na een goede nachtrust van ongeveer 6 uren slapen,gingen we vanochtend weer met het fietsie richting de start. Begrepen dat er de 1ste dag ongeveer 438 deelnemers waren uitgevallen,maar daar merk je niets van.Dit is de zwaarste dag ,ook wel genoemd "de dag van Wijchen".We waren nog geen tien minuten onderweg en de regenjas kon al aangetrokken worden. Het regende niet hard het miezerde meer, maar het duurde toch tot een uur of
10.00/11.00 voordat we echt de regenjas op konden bergen ,hierna brak ook volledig de zon door en bleef het heerlijk weer tot de finish toe.Miranda hadden we inmiddels ook ontmoet(zij was alleen gestart omdat Ellen teveel last had van haar scheenbeen en op moest geven,dit gebeurde overigens niet zonder tranen). We hebben een tijde met z'n drieen gelopen maar 10km voor de finish werd het Caroline te veel en werd het tempo beduidend lager.Walter bleef bij Caroline lopen en Miranda ging verder.Deze laatste 10km waren tot nu toe de zwaarste km's voor Caroline,zij zat er helemaal doorheen en het is nog twijfelachtig of zij morgen van start gaat.Het rechterbeen is onder het scheenbeen zo pijnlijk en ze heeft heel veel last van een grote blaar tussen haar tenen. Maar de nacht kan wonderen doen ! Morgen gaan we op voor de 3e dag "de Zevenheuvelen" dit is tevens de mooiste dag. Wij gaan weer het bed opzoeken en
gaan weer rusten ,tot morgen !!
Na een goede nachtrust van ongeveer 6 uren slapen,gingen we vanochtend weer met het fietsie richting de start. Begrepen dat er de 1ste dag ongeveer 438 deelnemers waren uitgevallen,maar daar merk je niets van.Dit is de zwaarste dag ,ook wel genoemd "de dag van Wijchen".We waren nog geen tien minuten onderweg en de regenjas kon al aangetrokken worden. Het regende niet hard het miezerde meer, maar het duurde toch tot een uur of
10.00/11.00 voordat we echt de regenjas op konden bergen ,hierna brak ook volledig de zon door en bleef het heerlijk weer tot de finish toe.Miranda hadden we inmiddels ook ontmoet(zij was alleen gestart omdat Ellen teveel last had van haar scheenbeen en op moest geven,dit gebeurde overigens niet zonder tranen). We hebben een tijde met z'n drieen gelopen maar 10km voor de finish werd het Caroline te veel en werd het tempo beduidend lager.Walter bleef bij Caroline lopen en Miranda ging verder.Deze laatste 10km waren tot nu toe de zwaarste km's voor Caroline,zij zat er helemaal doorheen en het is nog twijfelachtig of zij morgen van start gaat.Het rechterbeen is onder het scheenbeen zo pijnlijk en ze heeft heel veel last van een grote blaar tussen haar tenen. Maar de nacht kan wonderen doen ! Morgen gaan we op voor de 3e dag "de Zevenheuvelen" dit is tevens de mooiste dag. Wij gaan weer het bed opzoeken en
gaan weer rusten ,tot morgen !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten